از خودم!

افتاده بر زبانِ
مردمِ این شهر، شعرِ تو
بی‌آن که نسخه‌نسخه
چاپ کنی پشتِ‌هم، کتاب!

زهرا موسی پور فومنی
#تک_بیت #تکبیت

خوشحال از این شد که چه سیبی خورده
از دستِ چه افراد نجیبی خورده
وقتی که فقیر و منزوی شد، فهمید
از شانسِ بدش عجب فریبی خورده

زهرا موسی پور فومنی

با نیّتِ شیطانیِ شر می آید
از او چه فجایعی که بر می آید
"بیداد" به ویروس شباهت دارد
هر بار به شکل تازه در می آید

#زهرا_موسی_پور_فومنی
#رباعیات

دیوانه‌ی من، بیا که اعجاز کنیم
از کارِ  تن و روان  گِره باز کنیم
تا آبیِ لاجوردیِ عشق و هوس
بی‌آن‌که شویم خسته، پرواز کنیم

زهرا موسی پور فومنی
رباعیات 

با او لحظاتِ خوب  در پیش نبود
اشعار نپخته‌اَش به جز نیش نبود
می‌خواست فقط جلبِ توجّه بکند
شاعر شدنش، بهانه ای بیش نبود

زهرا موسی پور فومنی
رباعیات

دریای جنون گرفته از جذر و مدیم
در سایه‌ی هم، بی‌خبر از خوب و بدیم
بر بسترِ شاعرانه‌ی عشق و هوس 
دیوانه شدیم و عقل را دور زدیم

زهرا موسی پور فومنی
رباعیات
#Erotic_poems

نوری شد و بخشید به من، حسّ وجود
شِش دانگِ دلم را سر یک هفته ربود
با آن همه سختگیری و وسواسم
عاشق شدنِ دوباره‌اَم، معجزه بود

زهرا موسی پور فومنی
رباعیات

گفتند که [ما مُروّج  پرخاشیم
با شعر به زخم‌ها نمک می‌پاشیم]

در باورِ سطحی‌نگران  باید هم
تا خرخره در مَظانِ تهمت باشیم

زهرا موسی پور فومنی
رباعیات

ای آن‌که شدی به گردنِ شعر وبال
محبوبِ دلی نمی‌شوی در هر حال
گاهی اگر از لَغلَغه پرهیز کنی
وَالله  کسی به تو نمی‌گوید  لال

زهرا موسی پور فومنی

در طالع تو خصلتِ نیکی بوده
با لشکر غم، جنگ چریکی بوده
این طور که از سروده‌هایت پیداست
شاعر شدنت هم ژنتیکی بوده

#زهرا_موسی_پور_فومنی
#رباعیات